نام موزه لوور پاریس برای همه آشناست. معروف ترین موزه جهان در مساحتی بسیار بزرگ با روزانه بیش از ده هزار نفر بازدید کننده از سراسر جهان.
به عقیده من موزه لوور بزرگترین موزه دزدی های جهان است، شاید موزه لوور را بتوان به بازار دزدی فروش ها تشبیه کرد که معمولا در هر شهری چنین بازاری هست.
اما با این تفاوت که دزدی های موزه لوور دیگر فروخته نخواهند شد و در محیطی بسیار با کلاس به نمایش درآمده اند.
بگذریم؛ چند ماه پیش که در سفر به پاریس مهمان برخی از دوستان خوب و شیعیان اهل لبنان بودم، به موزه لوور هم رفتیم.
ورودی موزه لوور ۱۵ یورو است که به نرخ یوروی تابستان ۹۶ حدود هفتاد هزار تومن می شود.
پس از طی کردن یک صف ورودی بسیار طولانی که از خروجی ایستگاه مترو شروع می شد و تا گیشه فروش بلیط زیر هرم شیشه ای ادامه داشت، نشان از یک روز تابستانی شلوغ در موزه بود.
سالنها و راهروهای تو درتو و دیورا های ضخیم ساختمان موزه، عامل اصلی قطع شدن آنتن موبایل و به تبع قطع دسترسی به اینترنت است. البته در تمام سالنهای موزه علامت وای فای رایگان وجود دارد اما بیشتر در حد یک شوخی و یا توهین به مخاطب است و حقیقت ندارد، فقط در برخی سالنها لحظاتی وصل میشود که آن هم فاقد اینترنت است.
آنچه در ابتدای گیشه ورودی برای من مهم و عجیب بود این بود که در تابلوی بزرگ داخل گیشه فروش بلیط، به اکثر زبانهای مهم دنیا کلمه خوش آمدید را نوشته اند اما زبان فارسی در آن یافت نمی شود!!
و در همانجا به یاد ایرانیانی افتادم که برای فرانسه دست و پا می شکنند و فکر می کنند که مردم و دولت فرانسه دوستدار ایرانیان هستند…
پس از خرید بلیط که به صورت بارکدی می باشد و تا یک روز هم اعتبار دارد، می توان از راهروهای مختلف وارد سایتهای مختلف موزه شد که البته از همان ابتدا تابلوهای راهنمای زیادی برای هدایت به سمت نقاشی مونالیزا گذاشته اند. و در راهروهای منتقی به سمت مونالیزاهم جمعیت انبوه در حال رفت و آمد هستند که در نهایت به خود نقاشی می رسی که در یک محفظه شیشه ای روی دیورا نگهداری می شود و افراد زیادی اطراف آن مشغول عکس و تماشا هستند.
ما با پرسش و سختی بسیار توانستیم بخش ایران و سپس بخش اسلام را پیدا کنیم. چرا که نه آدرس دهی تابلو ها منطقی و صحیح است و نه کارمندان راهنمای موزه زبان انگلیسی بلد هستند و بسیار برایم عجیب بود که کارمندان فقط به زبان فرانسه می توانستند صحبت کنند و زبان انگلیسی را فقط در حد چند کلمه آن هم با اشاره ی دست و صورت …
مجسمه های عریان، نقاشی های قرون وسطی، تاریخچه تغییرات و تحولات عصر رنسانس، برخی جنایات کلیسا در حق مردم، اشیاء دزدیده شده از همه کشورهای دنیا و … مهمترین چیزهایی هستند که در موزه لوور خود نمایی می کنند.
با توجه به علاقه خودم به تاریخ و طبیعتا اسلام، لذا توجه بیشتری به بخش آثار اسلامی و همچنین آثار مربوط به تاریخ اروپا داشتم.
در بخش اسلام آنچه که بیش از همه برایم آزار دهنده بود این بود که بر روی یک تابلو نوشته بودند که بخش اسلام موزه لوور توسط موسسه خیریه ولید بن طلال پشتیبانی و اعمار شده!!
به همین خاطر طبیعی است که در آثار موجود در این بخش آثار شیعی و مربوط به فرهنگی شیعی کم بود و اگر هم بود هیچ اشاره ای به شیعی بودن اثر نشده بود مانند همان تکه خطاطی دیوار حرم امام رضا علیه السلام که عکس آن را در پایین گذاشته ام.
گذشته از اشیاء داخل موزه لور، خود ساختمان موزه لوور هم یکی از آثار تاریخی و باستانی است که به نظر من جالب تر از خود موزه بود، موزه لوور به حدی بزرگ است که دوستان لبنانی به من گفتند دیدن کامل موزه سه روز طول می کشد. البته ما کلا دو ساعت و نیم داخل موزه بودیم و رغبتی به ماندن بیشتر نداشتم.
در پایین تصاویر برخی از آثار اسلامی ایرانی موزه لورر را می توانید ببینید.
