اعتقاد ما بر این است که پیامبر ما حضرت محمد صلی الله علیه و آله پیامبر رحمت و مهربانی بوده و این چیزی است که هم قرآن و هم تاریخ و سیره ی صحیح، آن را تایید می کند.
اما عجیب و تلخ است که امروزه اگر جایی خصوصا در کشورهای خارجی ادعا کنیم و بگوییم که پیامبر ما پیامبر رحمت بوده، شنوندگان بر ما خرده گرفته و شاید حتی ما را مسخره کنند.
نمی گویم که حق با آنهاست اما حقیقتا آنان بر اساس آنچه که دیده و شنیده اند، قضاوت می کنند.
شنیده هایی که بر دو دسته تقیسم می شوند:
دسته اول: آنچه که از دروغهای تاریخ نگاران است ( چه تاریخ نگاران مکتب خلافت و چه مستشرقین )
دسته دوم: گزاره هایی که بر فرض صحت، هیچ ربطی به پیامبر صلی الله و آله ندارد.
اما این دو دسته هر دو اخباری از تاریخ هستند که تاریخ نگاران مکتب خلافت آنها را جعل کرده اند و پس از آنها مستشرقان هم با اشتیاق تمام این اخبار را نقل کرده و دامن زده اند . تاریخ نگارانی که بنیان فکری آنان با آموزه های خلافت، که اساسش بر منطق فتوحات است، گره خورده و خود از بنیان گزاران این اندیشه ها هستند. و اساسا مبنای خلافت و مبنای ( الأمر لمن غلب ) موافقت کاملی با اندیشه فتح و حمله به سرزمینهای دیگر دارد.
جماعتی که بر مبنای اندیشه ی الأمر لمن غلب، حتی به جماعت مسلمان هم رحم نمی کردند و با شمشیر و خونریزی خلافت و حکومت را بدست می آوردند، طبیعی است که برای حمله به سرزمینهای غیر مسلمان هیچ شک و تردیدی نداشته باشند.
اگرچه در طول تاریخ، فتوحات را فتوحات اسلامی نامیدند و عده ای نیز به آن می بالیده و می بالند و حتی سعی کرده اند که اهل بیت علیهم السلام را نیز موافق با این فتوحات نشان دهند اما حقیقت این است که پیامبر و اهل بیت علیهم هرگز نه با فتوحات موافق بودند و نه با منطق فتوحاتی.
به طور کل نزد اهل بیت علیهم السلام نه تنها فتوحات اسلامی امری مکروه و ناپسند بوده، بلکه اسلام فتوحاتی را نیز به شدت انکار کرده و با آن مخالف بوده اند.
کما اینکه در روایات مختلفی از نظر اهل بیت علیهم السلام درباره فتوحات سوال شده و جوابهای اهل بیت علیهم السلام واضح در بطلان این نبردها بوده.
در واقع منطق اسلام فتوحاتی، همان منطق اسلام خلافتی است، که هدف را صرفا کشور گشایی و افزودن به تعداد سیاهی لشکر به ظاهر مسلمان، هدفگذاری کرده و کسانی خویش را فاتح و مبلغ اسلام می دانستند که خود بویی از احکام و عقائد اسلامی نبرده و با اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله نیز در جنگ و نبرد بودند.
شاید انگیزه های دستگاه خلافت از فتوحات را بتوان در چند مورد جمع کرد:
1- ریاست و کشورگشایی و حاکمیت 2- مال و ثروت و تاراج دارایی های دیگر ملت ها 3- انتقام از برخی شکستها و جنگهای گذشته ( کینه ها و عقده ها ) 4- دور کردن جمعیت صحابه از مدینه و مشغول کردن امت به امر فتوحات که اتفاقا در دور اول فتوحات در زمان خلیفه دوم، به شدت این امر مشهود است؛ که هم انگیزه سیاسی در بحث خلافت داشت و هم انگیزه فرهنگی برای ضربه زدن بیشتر به تعالیم دینی. 5- باج دادن به برخی از مخالفین حکومت، با اعطای مناصب و …
البته که انگیزه های فتوحات به ظاهر اسلامی ممکن است بیش از این تعداد باشد و هر کدام از این انگیزه ها دارای شواهد و قرائن بسیاری هستند که در حد نگارش این یادداشت نیستند و مقاله ای مبسوط می طلبد.
اما گذشته از بحث انگیزه ها، فتوحات با سوالات بسیاری روبروست که در اینجا چند مورد از این سوالات و اشکالات را هم به عنوان نمونه ذکر می کنم؛ تا واضح شود که پیامبر و اهل بیت علیهم السلام نه با فتوحات اسلامی موافق بوده اند نه با اسلام فتوحاتی:
1- این افرادی که به عنوان فاتحان اسلامی و مبلغان دین، هزار هزار به سرزمینها هجوم می بردند، در زمان حمله به خانه حضرت زهرا سلام الله علیها و اتفاقات زمان غصب خلافت کجا بودند و چرا کسی از اینان به یاری اهل بیت علیهم السلام نشتافت؟
2- فاتحان اسلامی بر هر سرزمینی که چیره شده اند، دست به جنایاتی عجیب و ددمنشانه زده اند که به هیچ وجه با سیره رسول الله صلی الله علیه و آله همخوانی نداشته، پس چگونه خود را مبلغ اسلام نامیده و ادعای نشر اسلام را داشته اند؟
3- به گواه تاریخ، مردم برخی از ممالک که از جور حاکمان خود به ستوه آمده بودند ( مانند ایران) در برخی از مناطق، خودشان به طور داوطلبانه به استقبال لشکر فتوحات آمده و سلاح را زمین گذاشته اند و درخواست گرایش به اسلام را داشته اند اما با اینان به دو روش برخورد شده: یا همه مردانشان را از دم تیغ گذرانده و زنان را به اسارت برده اند؛ یا اینکه بخاطر انگیزه های مالی و ریاستی، اسلامشان را نپذیرفته و گفته اند که اسلام شما از روی ترس است، شما بر دین خود بمانید و جزیه پرداخت کنید!!!
4- اهل بیت علیهم السلام و اولادشان به عنوان نماینده رسمی و حقیقی پیامبر و منطق صحیح اسلامی، هیچگاه در این فتوحات شرکت نکرده و هرگز آن را تایید هم نکردند، حتی وقتی که از امام سجاد علیه السلام سوال شد که نظر شما درباره سربازانی که در مرزها کشته می شوند چیست؟ حضرت فرمودند: با عجله به استقبال عذاب آخرتشان می روند.
5- آنچه که در فتوحات اتفاق افتاد و آن جنگها و خونریزی ها و جنایات، هیچ مطابقتی با فرهنگ و منش صحیح پیامبر و اهل بیت علیهم السلام نداشت، اما تاریخ نگاران سعی کردند پیشینه های مشابهی در تاریخ پیامبر صلی الله علیه و آله جعل کنند تا آن جنایات را توجیه کرده و موافق با منطق پیامبر صلی الله علیه و آله جلوه دهند.
6- ذریه پیامبر صلی الله علیه و آله و اولاد اهل بیت علیهم السلام که خود، بدنه اصلی اسلام و نمایندگان رسمی اسلام حقیقی محمدی بودند، از اولین و بیشترین قربانیان همین فتوحات به ظاهر اسلامی بودند!