((شارع العرب)) یا ((شارع الأجانب)) ها در اروپا

تقریبا در غالب کشورها و شهرهای اروپا خیابانهایی وجود دارند که بیشترین ساکنان و بازاریان و مشتریان و حتی رهگذران آن، یا صرفا عرب و یا مهاجرین هستند و مردم آن کشور به ندرت از این خیابان ها عبور می کنند.

برلین، اسلو، استکهلم، مالمو، کپنهاک، دورتموند، پاریس، بروکسل، انتورپ، لندن، آمستردام، لایپزیک، وین، هامبورگ و … هرکدام یک یا دوتا از این خیابانها دارند.

من از نزدیک بسیاری از این خیابانها را دیده ام و در مردمان و مغازه های آنها دقت کرده ام؛ مشترکاتی که در این خیابانها وجود دارند را می توان این چنین بر شمرد:

غالبا در مرکز شهر و یا خیابانهای نزدیک به مرکز شهر

کثیف و نا منظم

مملو از اجناس بنجل و بی ارزش چین و ویتنام

محل پیدا کردن اجناس ارزان قیمت و بی ارزش

کافه ها و رستوران های کوچک به سبک شرقی (لبنانی، عراقی، سوری، ترکی، و گاهی هند و چین)

محل کار و تجمع مهاجرین از کشورهای: لبنان، سوریه، عراق، مصر، تونس، الجزایر، فلسطین، هند، ترکیه، افغانستان و …

تابلوهای مغازه ها با رسم الخط عربی

محل ارتباط مهاجرین جدید با مهاجرین قدیمی و پیدا کردن کار و یادگرفتن قوانین و نکات مهاجرت

محل خرید و فروش و مبادله ی مواد مخدر

خیابانی امن برای زنان و خانواده های شرقی و تقریبا نا امن برای مردم اروپا

جایی که نیاز به دانستن زبان رسمی آن کشور نیست و زبان عربی یا ترکی کفایت می کند

به هر حال این شارع الأجانب ها در بسیاری از شهر های اروپایی وجود دارند و به لطف فعالیتهایی که از طرف بسیاری از این جماعت رخ می دهد، تقریبا می توان گفت هیچ نیازی به پروژه اسلام هراسی در غرب نیست چرا که اینان به اندازه کافی تمام عالم را از اسلام و عرب متنفر می کنند، اگر چه نه التزام خاصی به اسلام دارند و نه ظاهرشان به مسلمان می خورد.

تمام تقیدشان به اسلام را می توان در ارادتشان به شیوخ وهابی موجود در هر شهر و افطاری خوردن بدون روزه شان خلاصه کرد.

البته اصل و خاستگاه بسیاری این فتنه ها نیز همان شیوخ وهابی موجود در مساجد اروپایی هستند که به راحتی فتوا به جواز سرقت از مردم و مغازه های اروپا می دهند و می گویند اینها کافرند و به اموالشان مالکیت ندارند!!!

ادعای غذای حلال نیز یکی از همان ادعاهای دروغینی است که در این خیابانها موج می زند اما همین هم به لطف همان تعالیم وهابی، دروغی بیش نیست و آنان خود معتقدند که هر گوشتی که موقع خوردن به آن بسم الله گفته شود حلال است و نیاز به ذبح اسلامی نیست!!!

یکی از خطرناک ترین این خیابانها Eisenbahnstraße ( آیزن بان اشتراسه ) واقع در شهر لایپزیک در شرق آلمان است.

شهری که هنوز جمعیت غالب آن را نازی های نژادپرست و مخالف مهاجرت و مهاجرین، تشکیل می دهند و دقیقا در چنین شهری یکی از بدترین و خطرناک ترین شارع العرب های اروپا قرار دارد.

در میانه این خیابان، یک شیخ وهابی دشداشه پوش با ریش قرمز بلند، چند مغازه دارد و جمعی از مریدانش نیز که به شدت دارای افکار تکفیری هستند به عنوان کارگر برایش کار می کنند.

در لایپزیک از بسیاری از دوستان شنیدم که آلمان ها به هیچ وجه از این خیابان عبور نمی کنند و اگر کاری داشته باشند ترجیح می دهند مسیرشان را دورتر کنند و این خیابان را دور بزنند اما وارد آن نشوند.

با آنکه این خیابانها به نام مسلمانان و عربها شناخته می شوند، اما کوچکترین بویی از اسلام در آنها شنیده نمی شود و هرآنچه هست اخبار بد و ناگوار است که به گوش می رسد.

در یکی از روزهای ماه مبارک رمضان، یکی از دوستان آمد و گفت: امروز در آیزن بان درگیری شدیدی شد به طوری که به روی یکدیگر اسلحه کشیدند و تیراندازی کردند و بلافاصله تمام خیابان پر از پلیس شد!!

و ناگفته نماند که از همین خیابان آیزن بان لایپزیک و از همان مسجد الرحمن که به نام اسلام شناخته می شود، نه نفر تکفیری به داعش پیوسته اند و پلیس آلمان هم آنجا را تحت نظر دارد.

شاید از اینجا بتوان فهمید که شیعیان بیچاره در اروپا خیلی تمایلی به تاسیس مسجد و علم کردن نام مسجد ندارند و معمولا محل اجتماعات و اعمال دینی خود را به نام حسینیه و یا مرکز فرهنگی ثبت می کنند، چرا که واقعا باید در اروپا بود و دید که عده ای به ظاهر مسلمان و خارج از مکتب اهل بیت علیهم السلام چگونه نام مسجد و اسلام را به لجن کشیده اند.

شیعیان اروپا مظلوم ترین گروهی هستند که در این دیار زندگی می کنند، جماعتی که از روز اول تا کنون هرگز حتی یک مورد فعالیت تروریستی هم نداشته اند و همیشه با مردم و دولتهای اروپا خوش رفتاری و مدارا کرده اند اما مجبورا در تمام بدنامی ها و مشکلاتی که دیگران به نام اسلام ایجاد می کنند باید شریک باشند و بار مشکلات آن را به دوش بکشند …

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.