با کمال تاسف و تاثر خبر در گذشت استاد عزیزم حضرت علامه سید جعفر مرتضی عاملی را دقیقا در شب شهادت جانگداز پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله دریافت کردم.
استاد عزیزی که سالهای سال، عمر و جوانی و مال و سلامتی خویش را صرف در دفاع از مذهب و مکتب نموده و به حق میتوان گفت که تاریخ سیره نویسی شیعه را باید به دو بخش تقسیم کرد: قبل از علامه سید جعفر و بعد از ایشان.
عالم بزرگواری که نام ایشان با نام اهل بیت علیهم السلام گره خورده و کتابهای گران ارجی همچون: مأساه الزهرا سلام علیها، الصحیح من سیره النبی الأعظم، الصحیح من سیره الإمام علی علیه السلام و سیره الحسین علیه السلام فی الحدیث و التاریخ، فقط بخشی از تالیفات محققانه ایشان است.
بدون شک جای این عالم بزرگ هیچگاه پر نخواهد شد و نام ایشان برای همیشه بر آسمان و آستان سیره نویسی و تاریخ نگاری اعتقادی خواهد درخشید.
این حقیر هرچه دارم از همنشینی با کتب آن گرامی و استفاده از نفحات آن والاتبار بوده بوده و هست و چه نیکبخت بودیم که ایامی را در محضر ایشان زانوی ادب بر زمین نهاده و با آن صدای دلنشین و لهجه شیرین جبل عاملی، پاسخ سوالات خود را به گوش جان نیوش می کردیم.
واحسرت و وا أسفاه که ما بدین دیار غرب و غربت تبعید شده و از حضور در تجهیز و تدفین ایشان محروم گشته و سهم ما این شد که فقط تصاویر مراسم دفن استاد خود را دیده و با سرآستین اشک دیدگان پاک کنیم…
بروکسل، ۲۸ صفر ۱۴۴۱