حقایقی ناگفته و ناشنیده پیرامون قراداد تنباکو و ماجرای تحریم تنباکو!
فتوای تاریخی مرحوم میرزای شیرازی پیرامون منع استعمال تباکو را همه شنیده ایم، اما حقیقتا جریان چه بوده و چه دلیلی باعث شد که مرحوم میرزای شیرازی چنین فتوایی صادر کنند؟
آیا جریان تحریم تنباکو صرفا یک ماجرای اقتصادی بوده یا جریاناتی عقائدی در پس پرده بود که میرزای شیرازی را نگران کرده بود؟
اما حقیقتا سوال همین است که چرا مرحوم میرزای شیرازی استعمال تنباکو را تحریم کرد؟
جواب اجمالی این است که شرکت رژی انگلیس که طرف قرارداد امتیاز انحصاری تنباکو در ایران بود، در قالب کارمندان و کارگران شرکت، هزاران مبلغ مسیحی را به ایران آورده بودند و هدف اصلی آنان اصلام مسئله اقتصادی نبود بلکه هدف اصلی آنان این بود که تمام مردم ایران را مسیحی کنند و این همان خبری بود که به گوش مرحوم میرزای شیرازی رسید و مرحوم میرزا نیز فتوایی صادر کردند که باعث شد تمام اهداف و نقشه های شیاطین انگلیسی خنثی شود.
نکته بسیار مهم و قابل توجه در فتوای مرحوم میرزای شیرازی که در سامراء هم صادر شد، این است که مرحوحوم میرزا در این فتوا اصلا نفرمودند که استعمال تنباکو حرام است، بلکه از یک مسئله اعتقادی و حساسیت زا برای مردم استفاده کردند و فرمودند که: استعمال تنباکو به هر صورتی که باشد در حکم محاربه با امام زمان علیه السلام است!! و به همین دلیل بود که حتی فاسقان و شرابخواران هم استعمال تنباکو را کنار گذاشتند و همین اعتقاد راسخ مردم ایران به امام زمان علیه السلام بود که نقشه های آنان را نقش برآب کرد و جلوی بی دینی مردم را گرفت.
یکی از شاگردان خود مرحوم میرزای شیرازی به نام شیخ ابوالحسن اصفهانی کربلایی در همان ایام کتابی به نام تاریخ دخانیه می نویسد و بسیاری از این حقایق و اتفاقات را ثبت می کند.
این کتاب چندین سال پیش در اوائل دهه هفتاد توسط محقق و مورخ گران ارج، جناب آقای رسول جعفریان در انتشارات الهادی چاپ شد اما فقط یک بار چاپ شد و پس از آن دیگر تجدید چاپ نشد.
بنده یک نسخه اسکن شده این کتاب را از خود جناب آقای رسول جعفریان گرفتم و از ایشان اجازه گرفتم که فایل را تبدیل ه پی دی اف کرده و در سایت منتشر کنم.
برای دانلود این کتاب دکمه دریافت را کلیک کنید